Zwalczanie ćmy buraczanej wymaga różnorodnych strategii łagodzących jej wpływ na uprawy.

Kontrola kulturowa: Obejmuje praktyki takie jak płodozmian i uprawy współrzędne, mające na celu zakłócenie cyklu życiowego agrofaga i ograniczenie wzrostu jego populacji.Wcześniejszy siew lub późniejsze zbiory mogą również zminimalizować podatność upraw.

Kontrola biologiczna: Zachęcanie do występowania naturalnych wrogów jesiennych robaków, takich jak niektóre drapieżniki i pasożyty, może pomóc w kontrolowaniu ich populacji.Obejmuje to wypuszczanie pożytecznych owadów, takich jak Trichogramma, lub stosowanie środków bakteryjnych, takich jak Bacillus thuringiensis (Bt), w celu specyficznego namierzania larw.

Kontrola chemiczna: Pestycydy można stosować, gdy populacje przekraczają progi ekonomiczne lub gdy inne metody są nieskuteczne.Jednakże dokładne rozważenie wpływu na środowisko i zarządzanie odpornością ma kluczowe znaczenie.Priorytetem powinny być selektywne insektycydy zwalczające robaka jesiennego, minimalizujące jednocześnie szkody wyrządzane pożytecznym owadom.

Monitorowanie i wczesne wykrywanie: Regularnie badaj pola pod kątem oznak infekcji FAW, takich jak uszkodzenie liści lub obecność larw, aby umożliwić szybką interwencję.Pułapki feromonowe i przynęty feromonowe mogą pomóc w monitorowaniu populacji dorosłych i przewidywaniu epidemii.

Zintegrowana ochrona przed szkodnikami (IPM): Połączenie wielu strategii zwalczania w zintegrowane podejście do zwalczania szkodników zapewnia wszechstronną i zrównoważoną strategię zwalczania Armyworma jesiennego.Takie podejście maksymalizuje skuteczność, minimalizując jednocześnie wpływ na środowisko i zależność od chemicznych pestycydów.

Stosując kombinację tych środków kontroli dostosowanych do specyficznych warunków środowiskowych i rolniczych, rolnicy mogą skutecznie kontrolować inwazje pancerników jesiennych i chronić uprawy przed znacznymi szkodami.